adj.

aid-de-camp;
adjutant.

s.

ՀԱՄԱՀԱՐԶ կամ ՀԱՄՀԱՐԶ. (թերեւս իբր համահարազատ. կամ համապատիւ, եւ երկրակից) Վարի որպէս Նիզակակից. մտերիմ պաշտպան. արբանեակ. թիկնապահ. ὐπασπιστής, ὐπερασπιστής satelles, propugnator

Էած զհամհարզսն՝ նախ յառաջ ինքն անցանէր թագաւորն քան զամենայն զօրսն։ Զանտիգոնոս զհամահարզն իմ։ Իբր զհամահարզ իմ հրամա՛ն տուր պատրաստել զօրու. (Պտմ. աղեքս.։)

Համահարզ երկոցունց։ Զեղբայր թագաւորին լփնաց, եւ զբազում համհարզս նորին ընդ նմին սատակէր. (Եղիշ. ՟Զ. եւ ՟Գ։)

Զի՞նչ անուանք իւրաքանչիւր համհարզանցն (կամ համհարզացն) իցեն։ Միհր աստուած, համհարզ քաջ եօթներորդաց աստուածոց. (Եղիշ. ՟Դ. եւ ՟Բ։)

Զամենայն փշտիպանս համահարզս իւր. (Ղեւոնդ.։)

Համահարզանցն եւ փշտիպանաց. (Ասող. ՟Բ. 3։ cf. ԶՈՅԳՈՍՏԱՏ։)