adj.

mounted;

s.

horseman, rider;
horse-soldier, trooper;

fig.

versifier;
—ք, cavalry, horse.

adj. s.

ἑπιβάτης, ἁναβάτης, ἰππικός, ἰππεύς, ἰππάζων, ἰππεύων ascencor equi, eques. Ձիաւոր. այրուձի. սպայ.

Ծաղր առնէ զերիվարաւ նորա, եւ զհեծելով նորա։ Երիվար մի մեծաշուք հեծելով հանդերձ։ Հանդերձ երիւք ոմամբք հեծելովք։ Կառք փարաւոնի, եւ հեծեալք նորա։ Զընտիրս հեծելոց, եւ զսպառազէնս։ Երկուս հեծեալս ձիոյ։ Քառասուն հազար հեծելոց։ Ի քաղաքս հեծելոցն.եւ այլն։

Առաքէ զօր բազում հեծելովք. (Յհ. կթ.։)

Առ ազատսդ եւ առ ռամիկ հեծեալդ հայոց աշխարհիդ. (Ճ. ՟Բ.։)

Warning, for now, these are the entries' title sharing the same character string regardless of its position, not the entries sharing the same root.

Mots dérivés

Փղահեծեալ

Voir tout