to mount, to ride;
— ի կառս, ի ձի, to mount or enter a carriage or vehicle;
to ride, to mount on horseback;
— ի նաւ, to go on shipboard, to embark;
անհամետ —, to ride bare-back;
յորս —, to go a hunting or shooting;
զհետ —, to chase, to give chase to, to persecute, to set off in pursuit of, to pursue;
յաւար —, to plunder, to pillage, to sack;
ապրեցաւ հեծեալ ձիով, he fled on horseback;
cf. Կառք.
ἑπιβαίνω (վերելակել). inscendo, conscendo, ascendo. որ եւ ՀԵԾՆՈՒԼ. ռմկ. հեծնիլ, հեծնուլ. Աշտանակել. ելանել եւ նստել ի վերայ գրաստու, եւս եւ կառաց.
Կազմեա՛ ինձ էշ, եւ հեծայց ի նա։ Հեծաւ յէու, եւ գնաց։ Հեծան իւրաքանչիւր ի ջորւոջ իւրում։ Զերիվարն՝ յորում արքայ հեծանէր։ Հեծեալք յերիվարս։ Հեծանէին յերեսուն եւ երկու յովանակս։ Զփարաւոն՝ որ զհետ հեծանէր ժողովրդեան քո բազում զօրօք՝ կառօք եւ երիվարօք. յն. զհետ մտանէր կամ պնդէր. (եւ այլն։)
Յաւար հեծցին։ Յաւար հեծանել (կամ հեծցեն). (Ոսկ. եւ Գէ. ես.։)
Հեծանել յորս. (Խոր. ՟Բ. 8։)
Ստացեալ երիվարս երագեն նոցա հեծանելովն։ Եւ թագաւորքն հեծեալ (իբր յեցեալ) ի զօրութիւն իշխանութեանն՝ չարչարէին զնոսա. (Լմբ. ժղ.։) cf. ՀԵԾԵԱԼ։