adj.

ԶՈՒԱՐԱԿԱԳԼՈՒԽ. βουκέφαλος bucephalus, taurino captie praeditus որ եւ ՑԼԱԳԼՈՒԽ ասի. Մակադրական մեծի երիվարին Աղեքսանդրի, զի գլուխն ասի լինել մեծ՝ նման գլխոյ զուարակի կամ ցլու, արջառոյ, եզին. կամ ըստ այլոց՝ ի սրունս երիվարին գոյր նիշ նման գլխոյ զուարակի.

Հեծեալ յերիվարն զուարակագլուխ։ Անկաւ յերկիր եւ Աղեքսանդրի զուարակագլուխն երիվար. (Պտմ. աղեքս.։)

Եթէ Աղեքսանդրի լիցի զուարակագլուխն յորջորջեալ. (Մագ. ՟Հ՟Գ։)

Մարդակէր, որպէս զուարակագլուխ ձին Աղեքսանդրի. (Մխ. դտ.։)