companion, fellow, comrade, mate;
school-fellow, fellow-student;
associate, partaker;
accomplice, party, abettor, follower.
ԶՈՎՈՂ կամ ԶՈՎՕՂ, կամ ԶՈՒՈՂ. κοινωνός particeps, socius Ընկեր. կցորդ. հաղորդ. բաժանորդ, ձեռնտու եւ համախոհ. պաշտօնեայ. (լծ. պ. սէհպ, սահըպ. այսինքն եարան, եօլտաշ, րէֆիգ ).
Արարին զովօղս, եւ ընկերշակեցին առ ի բարկացուցանելոյ զՏէր. (՟Դ. Թագ. ՟Ժ՟Է. 11։)
Է բարեկամ, որ զուող է սեղանոյ։ Յաղագս հաշուի զուողի, եւ ճանապարհորդաց. (Սիր. ՟Զ. 10։ ՟Խ՟Բ. 3։)
Ընդէ՞ր լինիս զովող՝ որդի՛դ ապաշխարութեան՝ ընդ որդիս կորստեան. (Սեբեր. ՟Ե։)
Ո՛չ անպարտ ջանայ զանձն երեւեցուցանել, այլ զի կարիցէ զովօղս իւրոյ պատուհասիցն գտանել. (Ոսկ. եփես. ՟Զ։)
Արար իւր զովօղս զՀերակլէս յաշակերտութիւն անդր. (Եւս. պտմ. ՟Զ. 15։)
Լե՛ր ընդ իս հաղորդ եւ զովող ի գործս (չարութեան) զոր գործեմ ես։ Զի (Աստուած) զովօղս եւ հաղորդս արասցէ զմեզ ի մեծութեան անդ իւրում։ Որպէս զի եղիցուք հաղորդք եւ զովօղք ողջունին ձերոյ. (Մծբ. ՟Ժ՟Թ։)
Արար զգաբաւոնացիս կցորդ եւ զովօղս սպասաւոր քահանայից. (Եփր. յես.։)
Տեսեալ զդաշտ՝ յորում վարեն հարկիք եղանց, զիա՛րդ թուի քեզ հանդերձ զովողաւն իւրով. (Շիր.։)
Իսկ (Հին բռ.)
Զուօղ. օժընդակ կամ ձեռնտու. եւ կին՝ որ զայլ կնոջ այր խլէ կամ սիղիխ առնէ, զուօղ կոչի։