cooperator;
associate, coadjutor;
— լինել, to cooperate;
to contribute, to concur.
συνεργός cooperator, cooperarius, socius բայիւ συνεργέω, συμπράττω cooperor. Համագործ. օգնական. ձեռնտու. աջակից. վաստակից. կցորդ գործոց այլոյ. սատար. պաշտօնեայ. հաղորդ. մասնակից.
Տիմոթէոս եղբայր եւ գործակից իմ։ Պրիսկեայ եւ ակիւղեայ գործակցաց իմոց։ Գործակից եմք շնորհացդ ձերոց։ Գործակից լիցուք ճշմարտութեան։ Աստուծոյ գործակից եմք, աստուծոյ արդիւն էք, աստուծոյ շինած էք.եւ այլն։
Գործակցաւն իւրեանց սատանայիւ. (Յճխ. ՟Զ։)
Զոր եգիտ սատանայ իւր գործակից։ Հանդերձ ամենայն գործակցօք քովք. (Եղիշ. ՟Ա. ՟Բ։)
Որպէս զգործակցէ եւ զհաւասար ճգնողէ. (Խոր. ՟Բ. 89։)
Գործակից լինին այնոցիկ, որ մեղանչենն։ Ո՛չ ընդ այնոսիկ որ մեղանչեն՝ գործակից լինել. (Փիլ. ՟ժ. բան.։)
Ամենայն արուեստաւոր այլոց գործակցաց կարօտանայ. (Մխ. երեմ.։)
Բժշկացն պաշտօն զի՞նչ գործոյ գործակից հանդիպիցի գոլով պաշտօնական. (Պղատ. եւթիփռոն.։)
Նմանութեամբ ասի.
Մանաւանդ զգիշեր եւս իւր օգնական գործակից գտանէր. (՟Բ. Մակ. ՟Ը. 7։)
Հաւատքն եղեն գործակից գործոց նորա. (Յակ. ՟Բ. 22։)
Անհնազանդքն եւ անառակքն գործակից են սպառնալեացն տեառն ( ի վերայ իւրենաց). (Յճխ. ՟Է։)
Ձէթ՝ արեգական է գործակից ( ի գիշերի). (Մամբր.։)