conjunction, yoke, union;
conjunction of two planets, syzigy;
conjunction.
συζυγία conjunctio, copulatio, conjugatio. Կցորդութիւն. մասնակցութիւն. կապակցութիւն. յօդակապութիւն. զօդ.
Իւրաքանչիւր ոք ի տարեցս ըստ լծորդութեան երկուս որակութիւնս ունի. (Նիւս. բն. ՟Ե։)
Խորհուրդս երբեմն յարդարութիւն քո է, եւ երբեմն ի հողոյս լծոդութիւնն մերձենայ. (Լմբ. սղ.։)
Գտին զսուրբ գլուխ նորա ի մէջ լծորդութեան ճղոյ ծառոյն. (Ճ. ՟Ա.։)
Թողացուցին ասէ զլծորդութիւնսթեւոցն. (Ոսկ. գծ.։)
Իսկ ըստ քերականաց,
Լծորդութիւն է կարգաւոր խոնարհութիւն բայից։ Եւ են լծորդութիւնք շեշտոլոր բայից տասն ... եւ պարոյկ լծորդութիւնք են երեք. (եւ այլն. Թր. քեր.։)
Ուր հայ թարգմանն զյունական լծորդութիւնս բայից վերածէ յայլ կազմութիւն հայկական. ուստի ոչինչ իմաստ կարեւոր լինի քաղել, բայց զի ի բայս մտանեն տառք լծորդք, որպէս տեսանես ի բառն ԼԾՈՐԴ.
Լաւ եւս էր անդանօր նշանակել զչորեսին յանգս, յորս լծին ամենայն բայք հայկականք. այսինքն եմ, ամ, ու, իմ. զոր օրինակ գործեմ, կամ դիմեմ. իմանամ, կամ ընթանամ. թողում կամ սարտնում. դնիմ կամ թռչիմ։ Առ ի չգոյէ որոշմանս՝ նաեւ մեկնիչք հին քերականին զլծորդութիւնն վերածեն ի լծորդ տառս։
Վասն որոյ Լայնաբար՝
Լծորդութիւն ասի, յորժամ ելանէ մինն (ի լծորդ տառից) ի լծոյն. եւ մտանէ ընկերակիցն՝ բառնալով զլուծն. որպէս բենն զմենի, կամ մեն զպէի. նոյնպէս եւ այլքն կարգաւ. (Մագ. քեր.։ որպէս եւ Երզն. քեր. եւ Նչ. քեր. ճոխագոյն։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | լծորդութիւն | լծորդութիւնք |
| accusatif | լծորդութիւն | լծորդութիւնս |
| génitif | լծորդութեան | լծորդութեանց |
| locatif | լծորդութեան | լծորդութիւնս |
| datif | լծորդութեան | լծորդութեանց |
| ablatif | լծորդութենէ | լծորդութեանց |
| instrumental | լծորդութեամբ | լծորդութեամբք |