bond, conjunction, connexion;
coherence, relation, concatenation.
δεσμός, σύνδεσμος nexus, colligatio, conjunctio, copula. Կապակից կամ կապակցեալն գոլ. լծակցութիւն. զօդ. կապ. շաղկապ. սերտ միաւորութիւն. միաբանութիւն.
Կենացս կապակցութիւնք՝ հոգւոյն շաղկապելով ընդ մարմնոյն, ի սմա (յուղեղն) բաշխին, եւ հաստատեն զմահկանացու սեռս. (Պղատ. տիմ.։)
Շարայարութիւն մեծամեծ քարանց եւ փոքունց, եւ կապակցութիւն խճիցն եւ այլոց նիւթոց զհաւատելոց ունի նշանակ. (Յհ. իմ. եկեղ.։)
Ամուսնութեան կապակցութեամբ. (Շ. ընդհ. եւ Շ. մտթ.։)
Հարսանիք հոգւոց, եւ առ աստուած կապակցութիւն. (Մարաթ.։)
Անճառ կապակցութիւն աստուծոյ ընդ մարդոյ. (Սարգ. ՟ա. պ. ՟Բ։)
Կապեալք միով հոգւով անխզելի կապակցութեամբ. (Յճխ. ՟Ի՟Գ։)
Կապակցութիւն ուխտի. (Արծր. ՟Բ. 5։ ՟Գ. 13։)
Կապակցութիւն սիրոյ. (Նանայ.։ Ճ. ՟Ը.։ Գագիկ առ ռոմանոս.։)
Ազատ ի մարմնոյ կապակցութենէ. (Ճ. ՟Ը.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | կապակցութիւն | կապակցութիւնք |
| accusatif | կապակցութիւն | կապակցութիւնս |
| génitif | կապակցութեան | կապակցութեանց |
| locatif | կապակցութեան | կապակցութիւնս |
| datif | կապակցութեան | կապակցութեանց |
| ablatif | կապակցութենէ | կապակցութեանց |
| instrumental | կապակցութեամբ | կապակցութեամբք |