singular.
ἐνικός, μοναδικός unicus, singularis, eximius Միաւորական. միակ. անհատ, անհատական եւ Մի միայն՝ անհամեմատ. մէկ հատիկ, մէկ հատը ցըցնօղ. եկեանէ, միւֆրէտ (այսինքն ո՛չ շատ).
Թիւք երեք. եզական, երկական, յօգնական։ Եւ է եզականն, ո՛րզան, գանեմ ... ես, դու, նա, ... իմ, քո, նորա. (Թրակ. քեր.։)
Եզական անուամբ զեկաւորութիւնն ... խոստովանեալ. (Մամբր.։)
Բազմաւորական եդ զօրինակս չարեացն, եւ ո՛չ եզական. (Սարգ. յկ. ՟Ը. եւ Սարգ. ՟ա. պ. ՟Է։)
Պատարագին իսահակայ՝ եզականին. (Հարցնափառ.։)
Եզական շահաւորագոյն խրատ. (Պիտ.։)