singularity.
Միութիւն աստուծոյ, կամ աստուածութեան. եւ Անհամեմատն գոլ արարչի ընդ արարծս.
Աստուած ինքնաբուն, վսեմական գոյութիւն. նոյն եզականութիւն՝ երկրպագեալ ի բոլոր եղականաց՝ իմանալեաց եւ զգալեաց, ոչ ի բաց բարձրեալք զհայր եւ զորդի եւ զհոգին սուրբ. (Պիտառ.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | եզականութիւն | եզականութիւնք |
| accusatif | եզականութիւն | եզականութիւնս |
| génitif | եզականութեան | եզականութեանց |
| locatif | եզականութեան | եզականութիւնս |
| datif | եզականութեան | եզականութեանց |
| ablatif | եզականութենէ | եզականութեանց |
| instrumental | եզականութեամբ | եզականութեամբք |