one, sole, only;
unity.
ἐνικός unicus Միակ. միաւոր. մին. եւ Միութիւն (թուոյ).
Առնելով եզակ՝ առաջին եւ իշխան երեւելով. (Փիլ. լին.։)
Ինքնաթիւք եւ ինքնաչափք՝ ըստ եզակացն որ ի նմա. քանզի տասն՝ ինքն զինքն թուէ ըստ եզակացն որ ի նմա. (Սահմ. ՟Գ։)
Եւ միակաց ընդ եզակին. (Գր. տղ. յերուսաղէմ.։)