accuser, informer, plaintiff;
— լինել cf. Դատախազեմ.
ἁντίδικος, κατήγορος adversarius, accusator Ոսոխ. հակառակորդ ամբաստանօղ ի դատաստանի.պ. տատխահ ... Տե՛ս (Ես. ՟Խ՟Ա. 11։ Գծ. ՟Ի՟Ե. 16։ Նար. ՟Ի՟Բ. ՟Կ՟Ե։)
Լուաւ թագաւորն ի դատախազացն արտաշիսի։ Դատախազ ոք չէ զհետ. (Փարպ.։)
Դատախազաց, եւ ամբաստանելոց. (Մխ. դտ.։)
Ոչ ածեալ զմտաւ զդատաւորին եւ զդատախազին միտս։ Հանդերձ դատախազիւն. (Լմբ. սղ.։)
ԴԱՏԱԽԱԶ ԼԻՆԻՄ. ԴԱՏԱԽԱԶԵՄ. cf. ԴԱՏԱԽԱԶԵՄ