s.

slander, detraction, defamation, calumny, false accusation, aspersion;
tittle-tattle, gossiping;
— մատուցանել զումեքէ, to accuse a person.

s.

καταλαλία oblocutio, obtrectatio, maledictio διαβολή calumnia. Չարախօսելն. լուտանք. բամբասանք. բանսարկութիւն. զրպարտութիւն.

Ի բաց թօթափել զնախանձ, եւ զամենայն զչարախօսութիւն։ Գրգռութիւնք, չարախօսութիւնք, քսութիւնք. (՟Ա. Պետ. ՟Բ. 1։ ՟Բ. Կոր. ՟Ժ՟Բ. 20։)

Զի՞նչ է չարախօսութիւն. (եւ այլն. Բրս. հց.։)

Պահել զքեզ ի չարախօսութենէ օտար լեզուէ. (Առակ. ՟Զ. 24։)

ՉԱՐԱԽՕՍՈՒԹԻՒՆ. κατηγορία accusatio. Ամբաստանութիւն. դատախազութիւն.

Սպասէին, զի գտանիցեն չարախօսութիւն զնմանէ։ Զի՞նչ չարախօսութիւն մատուցանէք զառնէն զայնմանէ։ Զերիցուէ չարախօսութիւն մի՛ ընդունիցիս. (Ղկ. ՟Զ. 7։ Յհ. ՟Ժ՟Ը. 29։ ՟Ա. Տիմ. ՟Ե. 19։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif չարախօսութիւն չարախօսութիւնք
accusatif չարախօսութիւն չարախօսութիւնս
génitif չարախօսութեան չարախօսութեանց
locatif չարախօսութեան չարախօսութիւնս
datif չարախօսութեան չարախօսութեանց
ablatif չարախօսութենէ չարախօսութեանց
instrumental չարախօսութեամբ չարախօսութեամբք