cessation, desistance, repose, rest, pause;
discontinuance, vacation;
extinction, redemption, act of stanching;
silence;
interruption;
inaction.
κατάπαυσις, ἡρεμία quies, requies, cessio, finis Դադարելն. անշարժութիւն. հանդարտութիւն. հանգիստ. նիստ. կասումն. դադար. վերջ.
Ընթերցուածք ոչ երբէք առնուին դադարումն. (Եղիշ. ՟Գ։)
Այս կարգ զրուցաբանութեան դադարումն առցէ։ Ի սկզբան թագաւորութեանն պարթեւաց մինչեւ զդադարումն։ Դադարումն եղեւ ուստերաց նորա. (Խոր. ՟Ա. 8։ ՟Բ. 66։ ՟Գ. 51։)
Տիւըն մինչեւ ի նա յանգեալ՝ դադարումն ընդունի. (Յհ. իմ. ատ.։)
Ոչ շինեալ ասի սեմայ քաղաք, եւ ոչ զո՛ւրն դադարման. (Վրդն. ծն.։)
Դադարմունք եւ պարզք (օդոց). (Ոսկիփոր.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | դադարումն | դադարմունք |
| accusatif | դադարումն | դադարմունս |
| génitif | դադարման | դադարմանց |
| locatif | դադարման | դադարմունս |
| datif | դադարման | դադարմանց |
| ablatif | դադարմանէ | դադարմանց |
| instrumental | դադարմամբ | դադարմամբք |