vn.

cf. Դադարեմ.

ձ.

cf. Դադարեմ.

Զիա՞րդ դադարեցայց ի նորոգ ողբերգութեանց. (Նար. ՟Կ՟Ը։)

Որպէս դադարեցայք ի գործոց մեղացն, նոյնպէս դադարեսջիք եւ ի չար խորհրդոց. (Վրք. հց. ՟Բ։)

Իբր զջուր անհաստատ, որ ոչ դադարին յաւազին տեղի. (Մխ. երեմ.։)

Ես ոչ դադարեցայց, կամ ոչ դադարեցից օրհնել զքեզ. (եւ այլն. Ժմ.։)