s.

cessation;
thrashing.

s.

ԿԱՍՈՒՄՆ որ եւ ԿԱՍՈՒԹԻՒՆ. Կասիլն յետս. եւ Կասուլն որպէս կամնասայլիւ.

Գիտելով զկասումն առն ի փրկութեան դարձէն. (Փարպ.։)

Հպարտութիւն, որպէս նախնեացն բան է, կասումն եւ ընդ ոտս անկանել է առաջատութեան. (Փիլ. լին. ՟Գ. 48։)

Սուզանելով յանդունդս կուրստեան՝ քանակի կասմանն. (Թէոդոր. խչ.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif կասումն կասմունք
accusatif կասումն կասմունս
génitif կասման կասմանց
locatif կասման կասմունս
datif կասման կասմանց
ablatif կասմանէ կասմանց
instrumental կասմամբ կասմամբք
Warning, for now, these are the entries' title sharing the same character string regardless of its position, not the entries sharing the same root.

Mots dérivés

Պակասումն, ման

Voir tout