learned, lettered, literate, wise, knowing, well performed;
skilful, intelligent;
diviner, foreteller;
— լիցի, know, you are informed, you must know;
— առնել, to inform.
συνετός intelligens, sapiens Ունակ գիտութեան. գիտնական. ուսեալ. իմաստուն. հանճարեղ. բանիբուն. բան կամ ուսում գիտցօղ. եբր. խախամ.
Ծածկեցեր զայս յիմաստնոց եւ ի գիտնոց. (Մտթ. ՟Ժ՟Ա. 25։ Ղկ. 21։)
Երկնաւոր գիտնոցն. (Ագաթ.։)
Յառաջ կոչել զտգէտս ի գիտնոց. (Եղիշ. ՟Բ։)
Անցուցանէր զբազում գիտնովք. (Փարպ.։)
Գիտուն է ի չարութիւն. (Սեբեր. ՟Ժ։)
Որ իմաստասիրելն առանց պիտակ օտարութեան է գիտուն. այսինքն գիտէ, ուսեալ է. (Փիլ. ՟ժ. բան.։)
Ուստի եւ ԳԻՏՈՒՆ. ἑπιστήμων, εἱδώς peritus Գիտակ, տեղեակ, հմուտ, ներհուն. խելամուտ. եւ Խելամտական.
Իբրեւ գիտուն խորհրդոց նոցա՝ յայտնէր զնոցա կասկածն. (Արշ.։)
Կամիմ, զի գիտունք իցէք եղբարք։ Նորին գիտուն սիրովն գիտասջիք որոշել եւ ընտրել ինչ որ լաւն իցէ. (Եփր. փիլիպ.։)
Հմուտ աստուածային գրոց, եւ գիտուն կանոնաց. (Հ=Յ. դեկտ. ՟Ժ՟Թ.։)
Տգէտքն տայցեն զկամս իւրեանց գիտնոյն ամենայն. (Երզն. մտթ.։)
Գիտուն առնել պատուիրանացն արարչութեան. (Ագաթ.։)
Խօսէր զբանն ոգւոցն արթուն, արքայութեան առնէր գիտուն. (Շ. խոստ.։)
ԳԻՏՈՒՆ. Գէտ, գուշակ. հմայօղ.
Բաղաամ գիտուն։ Ջնջեցին յերկրէ զգիտունս եւ զհարցուկս. (Եփր. յես. եւ Եփր. թագ.։)
ԳԻՏՈՒՆ. γνώριμος, -ον cognitus, -um, γνωστόν ἕστω notum sit Գիտելի. ծանօթ. յայտնի. յայտ.
Գիտուն լիցի քեզ տէր մեր. (՟Ա. Եզր. ՟Բ. 18։)
Որում ամենայն ինչ ծանօթ է, եւ գիտուն։ Որ ինչ միանգամ ոչ ծանօթ եւ գիտուն ի բազմաց. (Փիլ.։)
Հաւաստի գիտուն առնել զասացեալն. (Նիւս. կազմ.։)
Զի եւ հեթանոսաց գիտուն արասցէ զսրբոցն գորով՝ որ առ նա. (Նար. երգ.։)
Եւ զի ոչ իմացայք դուք զմարդկանն ի մարդկապէսն, գիտուն արարաւ ձեզ ի չմարդկապէսն. (Ագաթ.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | գիտուն | գիտունք |
| accusatif | գիտուն | գիտունս |
| génitif | գիտան | գիտանց |
| locatif | գիտան | գիտունս |
| datif | գիտան | գիտանց |
| ablatif | գիտանէ | գիտանց |
| instrumental | գիտամբ | գիտամբք |