adj.

well versed, erudite, learned;
practised, expert, experienced, skilful, skilled.

adj.

εἱδώς, ἑπιστάμενος sciens, peritus. (իբր հմայուտ, կամ իմաստ, եւ մուտ) Խելամուտ. գիտակ. տեղեակ. իրագէտ. ներհուն. մակացու. հասու. փորձ. վարժ. բան գիտցօղ, վարպետ.

Հմուտ որսոյ կամ նաւարկութեան, գիտութեան ամենայնի հմուտ։ Չեմ հմուտ. (Ծն. ՟Ի՟Ե. 27։ ՟Գ. Թագ. ՟Թ. 27։ Թուոց. ՟Ի՟Դ. 16։ Դան. ՟Ա. 4։ ՟Բ. Մակ. ՟Ը. 9։ ՟Ա. Թագ. ՟Ժ՟Է. 39։)

Զգացոյց, որպէս հմուտ եղեալ. (Խոր. ՟Բ. 79։)

Հմոտ ղեկավար. (Սարգ. յկ. ՟Ժ՟Ա։)

Հմուտ գրոց սրբոց. (Ոսկ. յհ. ՟Ա. 39։)

Ընդ հմուտ վարժողաւ։ Հմուտ արուեստաւորք, կամ լսօղք։ Հմուտ տեղեկութեամբ, եւ այլն. (Պիտ.։)

Զնամակն թագաւորական առաքեաց ի ձեռն հմտից ճանապարհին. (Ժող. հռոմկլ.։)

Warning, for now, these are the entries' title sharing the same character string regardless of its position, not the entries sharing the same root.

Mots dérivés

Անհմուտ

Բազմահմուտ

Ձեռահմուտ

Ստուգահմուտ

Քաջահմուտ

Voir tout