adj.

ԱՐԿՂԱԳՈՐԾ ԱՐԿՂԱԿԵՐՏ. Իբրեւ արկղ գործեալ. իբրեւ տապան կերտեալ.

Արարին տապանակ ածկղագործ, եւ եդին ի տեղի պատուականի. (Ճ. ՟Ժ.։)

Առնել տապան արկղագործ՝ փայտից. (Ագաթ.։)

Վանս արկղակերտ տապանին (յն. մի բառ լա՛ռնաքս. որպէս լաստափայտ, կամ տապանակ), որով նովքոս նախնին մերոյ ազգիս ապրեցաւ. (Եւս. քր. ՟Ա։)

Քան զոր առ նոյիւն արկղակերտ տապանին կառուցմամբ. (Անան. եկեղ։)

Հնազանդեալք եղեն ի գործս արկղակերտի նոյեան տապանին. (Յհ. կթ.) լինի ա. կամ գ. որպէս արկղակերտութիւն։