gathered together, close, concentrated;
— ունել, to keep together, to hold collected.
գրի եւ ԱՆՓՈՓ. (լծ. յն. ամֆի՛ շուրջանակի, յամենայն կողմանց. եւ ամֆո՛, լտ. ա՛մպօ երկոքեան) Ժողովեալ ի մի ի չորից կողմանց կամ երկուստեք, կամ երկոքումբք ափովք. հաւաքեալ. զուսպ. պինդ. պարկեշտ. ժողվտած, կծկած. թօրթօփ.
Իբր ժողովեալ իցեմք ամենեքեան ամփոփ միաբանութեամբ. (Մծբ. ԺԹ։)
Ունի յինքեան զամփոփ զլոյծ բնութիւն ջրոցն։ Հաստատեալք յԱրարչէն՝ ունել ամփոփ ընդ ինքեամբ զամենայն որ ի միջի նոցա է. (Եզնիկ.։)
Լոյսն՝ որ յառաջ քան զարեգակն, ոչ էր անփոփ եւ ժողով. (Եփր. ծն.։)
Ամփո՛փ կալ զանձն քո ի քեզ։ Ամփոփ (յակճիռս, կամ յաղօթս. յն. ի կախ) կային միտք ձեր առ ի լսել զանձկացեալն. (Կոչ. ՟Թ. ԺԴ։)
Որոց եւ ամփոփ իցէ տարրն։ Զպարկեշտութիւնն եւ զզգաստութիւնն, զանփոփ հանդերձիկն. (Ոսկ. փիլ. եւ Ոսկ. ՟ա. տիմ.։)
Մի՛ առ զարդարել, այլ առ ամփոփ զգենուլ. (Կոչ. ՟Դ։)
Անփոփ վարուք՝ ժողովեալ կարթիւք յարքունական կայանսն. (Յհ. կթ.։)
Որդիք Աստուծոյ կոչեցան, զի ամփոփ էին կեանք նոցա. (Եփր. ծն.։)
ԱՄՓՈՓ. Անձուկ. նեղ. չափաւոր. փոքր. սուղ. տար. ճիւզի. ὁλίγος parvus, angustus
Յամփոփ գետնի կայ՝ մինչ սերմանեալ լինի. (Կոչ. ՟Ե։)
ԱՄՓՈՓ. Անմասն. պակասեալ. զուրկ, պակաս. մահրում.
Ես՝ որ բնաւից բարեաց ամփոփ. (Շ. յիշ. առակ.։)