Բերանանամ, ացայ

չ.

στομόομαι, χέω hio, aperior sicut os, fundo Իբրեւ զբերան լինել. որպէս բերանաբացեալ գտանիլ. եւ Հեղուլ, հոսել. բերնի պէս բացուիլ ու թափել, վազցընել.

Իսկ գետն բերանացեալ դարաւանդօք ափանցն. (Խոր. ՟Բ. 39։)

(Արեգակն զիւր լոյս) ի վայր կոյս հեղու՝ բերանացեալ, ի պէտս ներքնոցս վայելչութեան. (Եղիշ. ՟Ը։)

Արեգակն բերանացեալ՝ հոսէ, հեղլով զբոլորութիւն լուսոյն. (Շիր.։)

Տե՛ս անդ բերանացեալ զխոցուածս տիգին. (Լմբ. պտրգ.։)

Արիւնն եւ ջուրն ի բերանացելոյ երակէն հոսեալ. (Թէոդոր. խչ.։)

Օդն ... խոնարհի ի ծով, եւ բերանացեալ՝ համբառնայ զջուրն ի վեր. (Շիր.։)

Գետ ունի՝ հոսելով ընդ երկրաւ ... եւ սոքա (երակքն ջրոյ) յորձանօք ալեացն ճշնեալք, այն որ ի ներքս (կամ ի ներքոյ) ի նոսա բռնութիւնն է, ի վեր կոյս բերանացան, է որ ի հայոց լերինսն, եւ է՛ որ յայլում. եւ սոքա են կարծեցեալ աղբիւրքն. (Փիլ. լին. ՟Ա. 12։ (Ուր թերեւս մարթ է իմանալ եւ ածակ. բերանացան, իբր բերանով ցանօղ կամ ցնդօղ)։)

Ի ՄԻԱՍԻՆ ԲԵՐԱՆԱՆԱԼ. συστομόομαι որպէս թէ՝ Բերանակցիլ. բերան ի բերան հպիլ կամ ամփոփիլ, կամ հոսիլ. բերան բերնի բանալ կամ բացուիլ.

Մերձ առ միմեանս բնաւորեցան մուտք շնչոյն եւ կերակրոյն ... մինչ զի ի միասին բերանանալ առ միմեանս. (Նիւս. կազմ.։)

(Ծովք) յոլովք են, եւ բերանացեալք են առ իրեարս. այսինքն որոց մին հոսէ ի միւսն. (Վրդն. ծն.։)