adj.

eminent, pre-eminent, supreme.

adj.

ὐπερκείμενος, προέχων, ὐπέροχος superjacens, supremus, eminens, praestans, praestantissimus Որ կայ գեր ի վեր. կայանիւք կամ աստիճանաւ բարձր. ծայրագոյն. եւ Գերագոյն. գերազանց.

Ընդ գերակայ ծայրս ծառոց։ Գերակայ բարձրութեամբ։ Զգերակայ անիրաւութեան տանի մրցանակս. (Պիտ.։)

Ըստ գերակայ իւրում ճոխութեան։ Զրկեալ ի գերակայ բարեացն. (Յհ. իմ. ատ. եւ Յհ. իմ. եկեղ.։)

Ի փափագումն ածէ տեսութեան գերակայիցն բարեաց. (Նիւս. երգ.։)

Վայելչաբար մեկուսեալ եւ ի գերակայ մասին եդեալ զընտրեալսն ի քահանայագործութիւն. (Մեկն. ղեւտ.։)

Հանէ յիմաստըս գերակայ. (Շ. այբուբ.։)

Խոնարհ են ճառքն, այլ գերակայք են աւանդութիւնքն. (Եփր. աւետար.։)

Հանդերձ խնդրով.

Քան զամենայն գոյութիւն գերակայ է աստուած. (Դիոն.։)

Այնչափ քան զեղականացս բնութիւն՝ գերակայ։ Եւ ոչ ըստ միոյ յեղանակի եղիցի գերակայ հայր քան զորդի, զնոյն ունելով էութիւն. (Կիւրղ. գանձ.։)

Քան զայլսն ամենեսին յարուցեալ եւ գերակայ դուք ո՛վ Քրիստոսասէրքդ թագաւորք. (Պրպմ. ՟Լ՟Է։)

Գերակայ ապականութեան յայտնեցաւ։ Գերակայ փորձութեանց գտեալ. (Նար. մծբ.։)

Այսմ որ յոքունց գոլ գերակայ՝ նախ նստելոց յաթոռ նորայ. (Յիսուս որդի.։)

s.

ԳԵՐԱԿԱՅՔ. գ. Վերինք. երկնայինք. աստեղք. զուարթունք.

Ի գերակայիցս զնոցա յանդիմանել զաննզգամութիւն. (Աթան. ՟Ժ՟Բ։)

Ամփոփեալ ի տեղի գերակայիցն։ Բարձրացուցեր ի ստորայնոցս գերակայիցն կայանս. (Շար.։)

Անդանօր հրաշապէս եւ եւս քան զէսն գերակայից եւ որդիքն լուսոյ դաւանին. (Նար. մծբ.։)

Վերնատունկ իմն է առաքինութիւն, եւ ի գերակայսն հայի. (Նիւս. երգ.) իմա՛ ըստ յն. ի գեր ի վերոյսն։

Եւ այս ի յամս էր ոչ սակաւ, այլ քառասուն՝ եւ գերակայ. (Շ. եդես.) այսինքն աւելի, զանցեալ։

Warning, for now, these are the entries' title sharing the same character string regardless of its position, not the entries sharing the same root.

Mots dérivés

Գերակայիմ, եցայ

Գերակայութիւն, ութեան

Voir tout