cf. Օրինաւոր.
νομικός legalis, legisperitus. Օրէնսգէտ. օրինաց վարդապետ. տե՛ս եւ ՆՈՄԻԿՈՍ.
Յարեաւ ոմն օրինական։ Փարիսեցիքն, եւ օրինականքն։ Ոմն յօրինականացն։ Եւ ձեզ վայ օրինակացնացդ։ Զզենոն զօրինական դպիր, եւ այլն։ Իսկ Այսօր ծերքն օրինականք՝ մանկամբք նորոյ սիոնի. (Շար.) հայի եւ ի յաջորդ նշանակութիւն։
νομικός, -κή, -κόν legalis, -le. Յանկաւոր օրինաց. սեպհական հին օրինաց. որ տինչ հայի ի գիրս օրինաց.
Զօրինական կռիւս (խտրանաց) ի բաց մերժեսջիր. (Տիտ. ՟Գ. 9.)
Յօրինական խորանի անդ։ Յաւուրս բաղարջակերացն յօրինական տօնին։ Զամենայն օրինականս պահեաց. (Անյաղթ բարձր.։ Կորիւն.։ Նչ. եզեկ.։)
Օրինականին գրոյ։ Զօրինական գիրն լցեալ՜ Յօրինականէն բերեալ զայս. պրպմ. լ։ (Շար.։ Յհ. իմ. ատ.։)
Իբրեւ մկրտեաց յիսուս զյովհաննէս, ի նա կացոյց զամենայն օրինականսն, զքահանայութիւն. զթագաւորութիւն, եւ զմարգարէութիւն. նաեւ զամենայն հօտս առ նա դարձոյց. (Անան. ի յհ. մկ.։)
Կամ իբր Օրինակական ինչ՝ որ ի հին օրէնսն.
Մովսէսի նմանութիւն օրինական, եւ տարրական խորան ցուցեալ։ Տիպք իմն օրինական. (Ագաթ.։ Շ. մտթ.։)
իբր Օրինաւոր. νόμιμος, legitimus.
Ո՞չ ապաքէն զայն իսկ՝ որ ուղիղն իցէ, օրինական զսա ասասցուք գոլ. (Պղատ. մինովս.։)