va.

to establish, to give laws;
to ordain, to decree, to enact, to emanate, to prescribe.

ն.

νομοθετέω legem sive leges fero. որ եւ ՕՐԷՆՍԴԻՐ ԼԻՆԵԼ. Օրէնս դնել կամ տալ, եւ կարգել՝ սահմանել օրէնս եւ կանոնս որ է օրինակաւ.

Զգուշակի՛ր ոյժ առնել ըստ ամենայնի՝ որպէս օրինադրեսցի քեզ։ Որ յառաւել աւետիսն օրինադրեցաւ ի մարգարէիցն։ Օրինադրէ մանկանց՝ անսալ խրատուն աստուծոյ հօր։ Ի մշտնջենաւորլերանց օրինադրեցաք։ Օրինադրեցին սուրբ հարքն. (Յճխ.։ Նախ. առակ.։ Շար.։ Վրք. հց. ՟Բ։)

Պարտ է օրինադրին՝ յայսոսիկ հայելով օրինադրել. (Պղատ. օրին. ՟Գ։)

Պարզաբար եւ առանց երկիւղի անհմուտարանց՝ օրինադրեմք. (անդ. ՟Զ։)

Զարտաքոյ բնութեանսմեզ զիա՞րդ օրինադրէր։ Օրինադրէ ոչ կեալ յայրարատ ի բնակութիւս արքայի։ Զօրինադրեալ ժամս գիշերոյն կարծէին երկայնագոյն քան զայլօրինադրեն։ (Խոր. ՟Բ. 21։ Փարպ.։ Խոսր.։)