s.

law-giving, law-making, legislation;
legislature;
law, decree, ordinance;
constitution;
institution.

s.

νομοθεσία, θεσμοθεσία legislatio νόμημα lex, constitutio. որ եւ ՕՐԷՆՍԴՐՈՒԹԻՒՆ. Դրութիւն օրինաց. օրէնք. սահմանադրութիւն։ (Առակ. ՟Լ՟Ա. 27։) յօրինակս ինչ.

Զբերան իւր բանայ հանճարով եւ օրինադրութեամբ.

Օրինադրութիւն՝ բռնութեամբ մեր եղիցի. (Իմաստ. ՟Բ. 11.)

Օրէնս արդարութեանն՝ օրինաց։ Ընդ հօր օրինադրութիւնն է, նորա եւ հրաման պատուհասիցն։ Յօրինադրութենէն աստուծոյ։ Նորա բերանոյն օրինադրութեանն զգուշացիր։ Յետին այս օրինադրութիւնք եկամուտք, եւ ո՛չ ի հարցն առ մեզ ժամանեալ. (Յճխ. ՟Ի։ Սարգ. ՟ա. պ. ՟Բ։ Լմբ. ժղ. եւ Լմբ. պտրգ.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif օրինադրութիւն օրինադրութիւնք
accusatif օրինադրութիւն օրինադրութիւնս
génitif օրինադրութեան օրինադրութեանց
locatif օրինադրութեան օրինադրութիւնս
datif օրինադրութեան օրինադրութեանց
ablatif օրինադրութենէ օրինադրութեանց
instrumental օրինադրութեամբ օրինադրութեամբք