adj.

skilled in the law;

s.

legist, jurisconsult, lawyer, civilian;
doctor in Law;
— առնել, to initiate in the laws, to indoctrinate in jurisprudence.

cf. ՕՐԻՆԱԳԷՏ.

Զի յամօթ արասցէ զօրէնսգէտսն. (Եփր. համաբ.։)

Որպէս օրէնսգէտի միոջ հրաման ետ նմա գործել. (Եփր. ծն.։)

Յանդիմանին օրէնգէտքն ի տգիտաց անտի։ Եզրի օրէնսգիտի. (Իգն.։ Լմբ. ատ.։)

ՕՐԷՆՍԳԷՏ ԱՌՆԵԼ. νομοθετέω . Գիտակ առնել զանգէտս օրինաց. եբր. հօրա, որ է լուսաւորել (օրինօք). ուսուցանել, հրահանգել.

Օրէնսգէտ առնես զմեղաւորս ի ճանապարհի։ Օրէնսգէտ արա՛ զիս տէր ի ճանապարհիքում։ Դու օրէնսգէտ արարեր զիս.եւ այլն։