Օրաւորակ

adj. s.

ἑφμερευτής ephemereuta, qui per vices diarias aliquid muneris administrat. Կարգեալն ի պաշտօն օրաթութիւն.

Օրաւորակքն քահանայիցն զպատարագսն զենուն։ Նշան արարեալ նոցա օրաւորակին. (Փիլ. ել. ՟Ա. 10։ եւ Փիլ. տեսական.։)