s.

the being anointed;
unction

s.

Օծանել գոլն կամ օծանելն. օծութիւն. օծումն.

Դաւիթ պաշտեաց զպաշտօնն օծելութեան։

Առ հեղիաս առաքելութիւն՝ զօծելութիւն ի քորեբ ազգեաց յէուայ եւ ազայէլի. (Եփր. թագ.։ Նար. ՟Ղ՟Գ։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif օծելութիւն օծելութիւնք
accusatif օծելութիւն օծելութիւնս
génitif օծելութեան օծելութեանց
locatif օծելութեան օծելութիւնս
datif օծելութեան օծելութեանց
ablatif օծելութենէ օծելութեանց
instrumental օծելութեամբ օծելութեամբք