hy    |   fr

Օձաբարոյ

adj.

cunning, artful.

adj.

ՕՁԱԲԱՐՈՅ ՕՁԱԲԱՐՈՒ. Ունօղ զբարս օձի. խորամանկ. նենգաւոր. դաւաճան.

Եղիրու՛ք խորագէտք առ օձաբարոյ արտաքինսն։ Մատնի տէր ի չար եւ յօձաբարու աշակերտէն. (Երզն. մտթ.։ Տօնակ.։)