bearing gifts;
— լինել, to bring a portion or dowry;
to make a present.
Որ բերէ օժիտս. եւ որ ինչ հայի յօժիտս. ընծայաբեր. նուիրական.
Ամենեքին օժտաբեր ընծայատար լիցին մեծի հարսանեացն։ Թէ սէր ունիս, եւ նովաւ շարժեցար օժտաբեր լինել աստուծոյ. (Ագաթ.։ Լմբ. պտրգ.։)
Օժտաբեր եւ ընծայաբերք լինէին նորոգ նորա տէրութեան. (Կաղանկտ.։)
Օժտաբեր ընծայիւք պատուեաց զերանելին։ Զայսպիսի նամակս օժտաբեր ընծայիւք առեալ գայր. (Ժող. հռոմկլ.։)