adj.

hospitable;

s.

host, innkeeper.

adj.

Որ ունի օթեվանս առ ընդունել զանցաւորս. վանատուր. պանդոկապետ.

Նման ես դու առն ճանապարհորդի, եւ ես նման եմ օթեւանաւոր ասպնջականի. (Ճ. ՟Ա.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif օթեվանաւոր օթեվանաւորք
accusatif օթեվանաւոր օթեվանաւորս
génitif օթեվանաւորի օթեվանաւորաց
locatif օթեվանաւորի օթեվանաւորս
datif օթեվանաւորի օթեվանաւորաց
ablatif օթեվանաւորէ օթեվանաւորաց
instrumental օթեվանաւորաւ օթեվանաւորաւք