hy    |   fr

Օթարան, աց

cf. Օթանոց.

cf. ՕԹԱՆՈՑ. իրօք կամ նմանութեամբ.

պատահէ սորա տեղի օթարանին մօտ առ դիրս (գերեզմանի) սուրբ առաքելոյն. (Խոր. ՟Բ. 71։)

Արեւելք գերարփին, եւ օթարան լուսածին. (Շար.։)

Անտանելոյն եւ տիրական բնութեանն առնէ սա օթարան. (Յիսուս որդի.։)

Մսրին նման երկնանման՝ յորում եգաւ աստուած բանին, լիցին եւ սիրտք մեր արժան՝ լինել նմին օթարան. (Տաղ.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif օթարան օթարանք
accusatif օթարան օթարանս
génitif օթարանի օթարանաց
locatif օթարանի օթարանս
datif օթարանի օթարանաց
ablatif օթարանէ օթարանաց
instrumental օթարանաւ օթարանաւք
Warning, for now, these are the entries' title sharing the same character string regardless of its position, not the entries sharing the same root.

Mots dérivés

Աղօթարան, աց

Voir tout