adj.

experimental;
empiric;
tried, proved.

adj.

Ուր իցէ փորձ կամ փորձութիւն, որպէս փորձօղ, փորձողական. փորձանաւոր. փորձիւ հաստատեալ.

Բով փորձնական է։ Առ ի պատարագել զփորձնական զոհն զիսահակ. (Ճ. ՟Ա.։ Ագաթ.։)

Որ ի քուն են, ոչ տեսանեն զիրս ճշմարիտ, այլ փորձնական կենցաղոյս ծովու զանդորրութիւն. (Բրսղ. մրկ.։ Երզն. լուս.։)

Եւս եւ աստ ասացից փորձականս. (այսինք փորձով ստուգեալս. Ոսկ. յհ. ՟Բ. 33։)

Իսկ իբրեւ ռմկ. է Փորձ. փորձիւ գիտակ. ուսեալ. հմուտ.

Աստցեալ են փորձականքն։ Ասացին ոմանք ի փորձականացն։ Ոչ է պարտ զառաջին իմաստնոցն եւ փորձականացն խրատուցս զանց առնել, կամ հակառակիլ. (Վստկ.։)

Warning, for now, these are the entries' title sharing the same character string regardless of its position, not the entries sharing the same root.

Mots dérivés

Փորձականութիւն, ութեան

Voir tout