tried, tempted.
πειραζόμενος tentatus. Փորձեալ, այսինքն փորձեցեալ, որ կայ ի փորձուե կամ ի փորձանս.
Զի որով ինքն չարչարեցաւ՝ զփորձ առեալ, կարօղ է եւ փորձանաւորացն օգնական լինել. (Եբր. ՟Բ. 18։)
Իւրովք փորձութեաբքն փորձանաւորացս օգնական լինիցի. (Սարգ. ՟ա. պ. ՟Ժ։)
Յորժամ փորձանաւորն զաղօթս արդարոյ եւ զխրատ օգնական առնուցու, յոյժ զօրանայ։ նա՝ որ տեսանէ զնոսա անիրաւեալ, նիւթէ այսու փորձանաւորացն փառս. (Լմբ. ժղ.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | փորձանաւոր | փորձանաւորք |
| accusatif | փորձանաւոր | փորձանաւորս |
| génitif | փորձանաւորի | փորձանաւորաց |
| locatif | փորձանաւորի | փորձանաւորս |
| datif | փորձանաւորի | փորձանաւորաց |
| ablatif | փորձանաւորէ | փորձանաւորաց |
| instrumental | փորձանաւորաւ | փորձանաւորաւք |