to dry, to dry up;
to drain, to be exhausted;
to wither, to fade, to die;
— յոգւոց, to expire, to breath one's last, to die;
— զօրութեան, to grow weak, to lose strength, to fall away, to languish;
— սիրոյ, to grow indifferent.
ξηράνομαι, ἁποξηραίνομαι siccor, exsiccor, areo, aresco, exareo, exaresco, arefio ψύχομαι, ἑκψύχομαι frigesco. Ցամաք լինել, չորանալ, պակասիլ ի խոնաւութենէ. գօսանալ. պաղիլ. եւ Պապակիլ. ցամքիլ չորնալ, քաշուիլ, սըմքիլ.
Մինչեւ ցամաքել ջրոյն յերկրէ։ Ցամաքեցաւ երկիր, կամ հեղեղատ. բանջար, խոտ, արմատ, դդմենի։ Ցամաքեսցի ամենայն մարմին, եւ ամենայն շունչ։ Ցամաքեսցին ձկունք նոցա ի ջուրցն պակասութենէ։ Ոսկերք ցամաքեալք։ Ստինս ցամաքեալս։ Ցամաքեսցի սէր բազմաց։ Այրն ցամաքեալ դնէր (իբր անշունչ)։ Լեզունք նոցա ի ծարաւոյ ցամաքէին. եւ այլն։
Կործանեալ՝ յոգւոցն ցամաքիւր։ Ցամաքեցան ի սովոյ անտի, իբրեւ պատկերք մեռեալք։ Ձեռն նորա ցամաքեցաւ։ Զօրութիւն դիւին ցամաքեցաւ ի ձեռն նշանի խաչելոյն։ Ցամաքեալ յարդարութենէ. (Կոչ. ՟Զ։ Եւս. պտմ.։ Ճ. ՟Բ.։ Եղիշ. դտ.։)
Գոյն երեսացն ցամաքեցաւ. (Ոսկիփոր.։)
Ի սքանչելի զարմանալեաց անտի ցամաքեալ պահապանացն. (Վրք. հց. ձ։)
Եւ ոչ զցամաքելոցն զովացուցէք զծարաւ. (Մանդ.։)
Իսկ ՑԱՄԱՔԵԱԼ ԳՕՏԻ՝ է Այրեցած գօտի. էրած մրկած՝ չորցած կողմերը.
Մինչեւ ի ցամաքեալ գօտին առ եթոպացւոց ճանապարհորդութիւն։ Հարավային եզրն, զոր կոչեն ցամաքեալ. (Խոր. աշխարհ.։)