s.

Ցամաքիլն. ցամաքութիւն. պաղումն. պապակումն.

Յետ ծովուն ցամաքման։ Ո՞րպէս զցամաքումն առցէ հեղեղք արտասուացս. (Նիւս. կուս.։ Նար. ՟Կ՟Ը։)

Սիրոյ ցամաքումն։ Ի ցամաքմանէ սիրոյն եղեւ. (Ոսկ. յհ. ՟Ա. 33։ ՟Բ. 27։)

Եկն ծարաւ ... ծանեաւ զնա ի սաստիկ ցամաքմանն իւրում. (Եղիշ. դտ.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif ցամաքումն ցամաքմունք
accusatif ցամաքումն ցամաքմունս
génitif ցամաքման ցամաքմանց
locatif ցամաքման ցամաքմունս
datif ցամաքման ցամաքմանց
ablatif ցամաքմանէ ցամաքմանց
instrumental ցամաքմամբ ցամաքմամբք