cf. ՑԱՄԱՔԻՄ.
Առն հոգնածի ցամաքեն ոսկերք։ Ցամաքեացն սիրտ իմ՝ (այլ ձ. ցամաքեցաւ). (Առակ. ՟Ժ՟Է. 22։ Սղ. ՟Ժ՟Ա. 5։)
Յեօթներորդում ամսեան ցամաքեաց երկիր. (Փիլ. լին. ՟Բ. 47։)
ցամաքեմ. ն. Ցամաքեցուցանեմ.
Անուշահոտ վարուք ցամաքէ զժահահոտութիւնս, եւ ի միջոյ բառնայ. (Յճխ. ՟Թ։)