adj.

hating one's master.

adj.

Ատեցօղ տեառն իւրոյ. իր տերը ատօղ՝ չուզօղ.

Միշտ իշխանափոխք լեալ են, եւ տիրատեացք։ Տիրատեացք տիրասպանք։ Ապերախտ, տիրատեաց։ Տիրատեա՛ց պարսիկ, որովհետեւ այդպէս տիրատեացս ես, առնեմ զքեզ իբրեւ զտէրն քո. (Փարպ.։ Մեսր.։ Մագ. ՟Ծ՟Է։ Մամիկ.։)

Շուն տիրատեաց եղեն հրէայքն, յորժամ զեգիպտոսի փոխածն անդրէն խնդրէին. (Համամ առակ.։)