Տիրասպանու

cf. ՏԻՐԱՍՊԱՆ. ըստ կրկին նշ.

Կայիափա թէպէտեւ տիրասպանու եւ անարժան էր, մարգարէացաւ։ Մի՛ լինիք տիրասպանուք։ Ի բերանոյ տիրադրուժն՝ տիրասպանուն՝ տիրամատնիչն փիսակայ. (Ոսկ. կողոս.։ Բուզ. ՟Ե. 37։ եւ ՟Ա. 20։)