adj.

fond of, attached, devoted to one's master.

adj.

φιλοδέσποτος domini amans. Սիրօղ զտէր իւր. մտերիմ. հաւատարիմ.

Ի ծառայիցն երկուս, որք մանաւանդ տիրասէրքն էին։ Ծառայի եւ աղախնոյ մտերմի եւ տիրասիրի գործ այս է։ Տեառն նմանեալ հաւատարիմ ծառայն տիրասէր։ Ի քաջ եւ ի տիրասէր ազգէն մամիկոնէից. (Փիլ. իմաստն.։ Խոսր.։ Երզն. լս.։ Մեսր. երէց.։)

Արդարն եւ տիրասէր ծառայն (աստուծոյ մովսէս). (Ոսկ. ես.։)

Եզն՝ երկրավաստակ, եւ շուն՝ տիրասէր։ Ըզհացն ետ շանն տիրասիրի. (Սարգ. ՟բ. պետ. ՟Ա։ Շ. խոստ.։)

Եւ իբր Տիրասիրական. Խաղացին գնացին յիւրաքանչիւր աշխարհաց՝ տիրասէր խորհրդով. (Եղիշ. ՟Ա։)

Սպասաւորացն ի պաշտօն տիրասէր, եւ տերանց ի հեզութիւն եւ ի զգօնութիւն. (Փիլ. ՟ժ. բան.։)