s.

domination;
despotism, absolute authority.

s.

αὑθεντία auctoritas. Տիրական պետութիւն. ինքնիշխանութիւն. ճոխութիւն.

Արդարեւ տիրութեանն եւ տիրապետութեան անդադար փափաքեալ. (Մաքս. ի դիոն.։)

Զի՞նչ նշանս արարեալ, կամ զի՞նչ գործէ. գործ տիրապետութեան, որ լիապէս ցուցանէր զմեծ իշխանութիւն. (Ոսկ. յհ. ՟Ա. 22։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif տիրապետութիւն տիրապետութիւնք
accusatif տիրապետութիւն տիրապետութիւնս
génitif տիրապետութեան տիրապետութեանց
locatif տիրապետութեան տիրապետութիւնս
datif տիրապետութեան տիրապետութեանց
ablatif տիրապետութենէ տիրապետութեանց
instrumental տիրապետութեամբ տիրապետութեամբք