s.

appearance;
superficies, surface.

s.

ἑπιφάνεια, ἑπιπολή superficies. Արտաքին երեւոյթ կամ տեսիլ.

Սրտիւն այլ իմն բերի, եւ վերերեւութեամբն ... իմն ձեւանալ։ Ցուցանելով սուտ վերերեւութեամբ զանյայտութիւն պարծանացն. (Սարգ. ՟ա. պ. ՟Գ։ Պիտ.։)

Երկրաչափօրէն՝ Մակերեւութիւն. մակերեւոյթ. եւ վերին երեսք մարմնոյ՝ որպէս մորթն.

Երկու ուղիղ գիծ ոչ պարագրեն զվերերեկութիւն. (Եւկղիդ.։)

ամենայն նիւթ վերերեւութեամբ եւ ձեւով եզերեալ լինի. (Նիւս. երգ.։)

Անորակն կերպացեալ լինի ծառայական կերպիւ, եւ ամենայն լրութեամբ վերերեւութեամբ կերպարանեալ եւ որակացեալ. (Զքր. կթ. ծն.։)

Դեղնեալ վերերեւութիւն, շունչ առաջի կացեալ. (Բրս. արբեց.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif վերերեւութիւն վերերեւութիւնք
accusatif վերերեւութիւն վերերեւութիւնս
génitif վերերեւութեան վերերեւութեանց
locatif վերերեւութեան վերերեւութիւնս
datif վերերեւութեան վերերեւութեանց
ablatif վերերեւութենէ վերերեւութեանց
instrumental վերերեւութեամբ վերերեւութեամբք