adj.

receiving, containing, sustaining, carrying.

adj.

ՎԵՐԸՆԿԱԼ. ἁναδεχόμενος susceptor, receptor եւ exceptor, successor. որ եւ ՎԵՐԸՆԴՈՒՆԱԿ. Վերընդունօղ. յինքն ընդունօղ. ընդունարան. արժանի եւ ընդունակ. եւ Յաջորդ.

Եղեր վերընկալ աստուածային բանին։ Խաչն յիրաւի սեղան, սեղան, զի եղեւ վերընկալ տէրունական մարմնոյ ճշմարիտ պատարագին։ Սա է փայտ կենաց, եւ սեղան վերընկալ տէրունւոյ մարմնոյն ճշմարիտ պատարագին. (Շար.։ Ագաթ.։ Մաշտ.։)

Ազդեաց ինձ (տէր) զուրիոն (զհերովն) վերընկալ աթոռոյն իմոյ. (Ածազգ. ՟Ժ՟Բ։)

Զապիրատութիւն ի բարձունս խորհեցան զքրիստոսէ փրկչէն մերմէ, եւ զվերընկա՝ աթոռոյ նորա (զսուրբ տաճարէ). (Ղեւոնդ.։)

Վերընկալ լաստիւ էին աստուծոյ (նաւակաւ պետրոսի), որով գրաւեալ զձկունսն, եւ ահիւ պակուցեալ. (Շ. տաղ.։)