broken-hearted, discouraged, dejected, despondent;
astonished, frightened;
— առնել, to dishearten, to discourage, to deject, to take away a person's courage, to disconcert;
to dismay, to frighten, to strike with astonishment;
— լինել, to be broken-hearted, disheartened, down cast, dispirited, desponding, to lose or want courage;
to be frightened, dismayed.
ἕκθυμος . Բեկեալ սրտիւ. սրտակոտոր. ահաբեկեալ. սասանեալ. խոնարհեալ. սիրտը կոտրած, կտրած, փրթած.
Յայնչափ քաջութեան մրտի մանկանցն եօթանեցունց սրտաբեկ լինէր թագաւորն. (՟Բ. Մակ. ՟Է. 39։)
Սրտաբեկ լինէր հերովդէս արքայն. (Տաղ.։)
Որք յանցաւորքն իցեն, սրտաբեկ լինին։ Միդաւ եւ մառախղաւ սրտաբեկ լինէր նինուէ. (Սեբեր. ՟Զ։ Եփր. նին.։)
Սրտաբեկ սրտապախ լինել։ Տակաւին սրտաբեկ էր։ Սրտառուչ սրտաբեկ դառնալոց է. (Ոսկ. ես.։)
Պահապանացն սրտաբեկ ոգէսպառ ի քաղաքն անկեալ։ Ելեալ անտի սրտաբեկ գնացին ի տաճար. (Ագաթ.։ Տէր Իսրայէլ. յուլ. ՟Ժ՟Ե.։)
Կամաւոր իսկ՝ եւ սրտաբեկ։ (Մեղայն) սրտաբեկ հնչումն, անհնարից ճարակ։ Սրտաբեկ եւ յոգնաթախիծ արգահատութիւնք. (Նար. ՟Ի՟Բ. ՟Ի՟Է. ՟Կ՟Զ։)