adj.

palpitating;
— լինել, to palpitate.

adj.

συντετριμμένος τήν καρδίαν contritus corde. Ոյր սիրտն բախի եւ բաբախէ յերկիւղէ. սիրտը դռըփ դռըփ նետօղ.

Ի կապելոցն եմք եւ մեք, եւ ոչ ի կապելեացն (ի կապողաց). ի սրտաբախացն, եւ ոչ ի նոցանէ՝ որ զսիրտն բեկանիցեն։ Դողալ, սրտաբախ սրտաթունդ լինել. (Ոսկ. կող. ՟Ժ՟Բ։ եւ Ոսկ. եփես. ՟Բ։)

Սրտաթափ սրտաբախ լինին յահէն. (Վեցօր. ՟Ե։)