sharp, pointed, piercing, cutting, trenchant;
penetrative, acute, perspicacious, keen, subtle, lively;
sharpness;
sharply;
acute accent;
— ձայն, sharp sound, shrill voice;
— ազք, ակն, keen sight;
— ականջ, sharp ear;
— համ, acrid savour;
— ցաւ, acute pain;
— ունկն կալջիր խրատու հօր քոյ, be most attentive to your father's advice.
sword, sabre, glaive, rapier, steel, knife;
plague;
bulimymus. an Armenian note;
ի — սուսերի մաշել, ընդ — հանել, կոտորել ի —, to put to the sword, to kill, to destroy, to perish;
զսրով երթալ, to fall on a sword;
ի — արկանել, to put to the sword;
հարկանել սրով սուսերի, to strike with the edge of the sword;
սրով վախճանիլ, to perish by the sword;
— ի կող or ի կողս ուրուք ձգել, to run one through, to plunge a sword in the adversary's side, to bury a dagger in a person's heart;
անկանիլ ի — սուսերի, to fall under the edge of the sword;
ի — անկանիլ, to fall by the sword;
— ի կող ընկերի իւրոյ ձգել, to kill each other with the sword;
ընդ ինքեանց —ն ելանել, to fall on their own swords, to commit suicide.
ὁξύς, ἡκανημένος acutus, praeacutus եւ velox. Սրեալ. սայրասուր. հատու. բարկ. բարակ. նուրբ. եւ Արագ յոր եւ է կարգի. արագընթաց. արագալուր. արագատես. արագամիտ. կտրուկ.
Որպէս զածելի սուր։ Որպէս սուր սուսեր։ Իբրեւ զսուսեր։ Սուր քան զսուսեր վարսավիրայից. (Սղ. ՟Ծ՟Ա. 4։ ՟Ծ՟Զ. 6։ Ես. խթ. 2։ Եզեկ. ՟Է. 1։)
Մանուկ սուր գտայց ի դատաստանի. (Իմ. ՟Ը. 11։)
Սուր տէգ նիզակի։ Սուր սայր սուսերի. (Եփր. ծն. եւ Եփր. ել.։)
Սուր սուսերաւ սաստից։ Քաջ սուր մանգաղաւ եւ գերանդեաւ։ Որ սուսերաց ըզսուրն (լինել) տայ. (Նար. ՟Ի՟Զ։ Փարպ.։ Յս. որդի.։)
Գաղտակուրս սուրս. (Եւս. պտմ. ՟Դ. 15։)
Շրջապատեալ բարձր եւ սուր լերամբք. (Ուռպ.։)
Եւ էր սուր ցաւ անբժշկլի. (Ոսկիփոր.։)
Ժանտ ախտս գործեն, սուր հիւանդութիւնս (կամ սրածութիւնս) մինչեւ հարկանիլ մարդ եւ անասուն առ հասարակ. (Շիր.։)
Սուր գնացս ունէին, փախչէին։ Սուր են ընթացք նորա քան զքերովբէիցն։ Սուր է բնութեամբ, եւ արագ ընթացիւք. (Պիտ. Եփր. ծն.։)
Անուանեցաւ թաթար, որ ասի սուր եւ թեթեւ. (Մաղաք. աբ.։)
Թերեւս, զի արագ լսիցես. այլ չիցես սուր ականջօք քան զէշ. (Ոսկ. փիլիպ.։)
Սուր ունկն կալջիր հայրութեան խրատոյն խորհրդոց. (Եւագր. ՟Ժ։)
Սրովք աչօք իսկ տեսի, եւ ի միտ առի գիրն, ոչ եթէ համբաւովք տեղեկացեալ. (Ստեփ. սեւան.։)
Սուր եւ արագատես միտք։ Սուր՝ մտածութեան՝ ակամբ տեսանել։ Միտս սուրս ստասցին. (Փիլ. ել.։ Պրպմ.։ Իգն.։)
ՍՈՒ՛Ր. ὁξύς acutus. Ըստ երաժշտաց՝ է մակդիր ազգոյ եւ նուրբ ձայնի կամ լարի. որ եւ սոսկ. բարակ. լերկ.
Լուր, երանգն՝ սուր. (Պղատ. տիմ.։)
Բարբառք արագք եւ հեղգք, սուրք եւ ծանրագոյնք. (անդ։)
Բնութիւն որպէս յարմարումն (այսինքն ներդաշնակութիւն՝) բաղկացաւ ի ծանուէն եւ ի սրոյ. (Փիլ. լին. ՟Բ. 55։)
Չորեքաղեանն քնար ի չորից լարից. զիլ՝ որ է սուր. եւ պամ՝ որ է ծանր. եւ այլն։ Սուրն համեմատի հրոյն, զի տաք է եւ չոր. (Երզն. քեր.։)
ՍՈՒՐ. մ. ὁξέως, ὁξύ acute, argute. Սրատես կամ սրամիտ գոլով, եւ սրունկն լինելով.
Յայտնագոյն քան զձայն՝ զգործոցն ճշմարտութիւն, այնոցիկ՝ որ սուր կարեն տեսանել, յանդիման կացուցանէ. (Փիլ. լիւս.։)
ընդդէմ բախիցէ ոք ի սուր լսողաց անտի. (Կոչ. ՟Ժ՟Է։ 7)