cf. Սուտ.

s.

Սուտ մեսիայք հրէից. կարապետք նեռին. տես ի բառն ՍՈՒՏ. եւ ԴԵՐԱՔՐԻՍՏՈՍ, եւ ՆԵՌՆ։ (Մտթ. ՟Ի՟Դ. 24։ Մրկ. ՟Ժ՟Գ. 22։)

Զնեռնն, եւ զսուտքրիստոսքն. (Ոսկ. յհ. ՟Բ. 13։)

Ընդդէմ սուտքրիստոսիցն՝ որ գալոցն էին, ասաց. (Եփր. ՟բ. կոր.։ 1)