s.

pyrheum, Persian Fire-altar.

s.

Բառ յն. πυρεῖον templum ignis apud Persas. Ատրուշան. կրակատուն.

Հրով վառեաց զպիւռիոնն պարսից, զոր տաճար հրոյ անուանէին, յորում զհուրն բորբոքէին հրապաշտքն։ Հրամայէր նմա միւսանգամ շինել զպիւռիոնն՝ զոր այրեաց. (Ճ. ՟Բ. եւ Հ=Յ. մարտ. ՟Ի՟Դ.։ եւ Տէր Իսրայէլ. մայ. ՟Ի՟Դ.) որ գրէ ՊԻՌԻՈՆ, եւ ՊԵՌԻՈՆ։