burst, crash, crack, eruption, rupture, explosion.
cf. ՊԱՅԹՈՒՄՆ.
Ի ձայնէ անտի որոտմանց, եւ ի պայթիւն լինելոյ, եւ ի փայլատականց անտի։ Տեսին նոքա զպայթիւն երկնից, եւ զփայլիւն փայլատականց. (Եփր. աւետար. եւ Եփր. ել.։)
Ոչ եթէ պայթիւն բանից, եւ ոչ պարպատիւն պատգամաց տեսանեմք. (Ոսկ. յհ. ՟Ա. 1։)
Եղեւ աղմուկ աղաղակի բազմաց, պայթիւն եւ ճչիւն՝ եւ առ զգազանսն գրգռելոյ. (Ճ. ՟Ա.։)