guard, guardian;
cf. Պայ.
ՊԱՅԻԿ կամ ՊԱՅԱԿ. Նոյն ընդ Պահակ՝ իբրեւ պահապան. լծ. եւ պ. բէյգ, բէյիք. այսինքն Սպասաւոր (որ յոտին կայ). սուրհանդակ (արագոտն).
Մերուժան հրամայէ պայակացն (կամ պայկացն) զբերդից պարսպացն կախել զկանայս նախարարացն. (Խոր. ՟Գ. 36։)
Ձաղեալ զնա պայկացն՝ մերկացուցին զնա. (Փարպ.։)
Անդէն վաղվաղակի թօթափեցան պայիկքն նախամարտիկք, որք պահէին զպարիսպսն։ Թօթափեցան ամենայն պայիկք նախամարտկացն ի պարսպէն։ Մարտ եդեալ ըստ պայիկսն. (Ղեւոնդ. ՟Ժ։ Ասող. ՟Բ. 4։ եւ ՟Գ. 10։)